Evet evet evlenmeye çalışıyoruz. Evet evet çok motiveyiz. Hayır hayır hazır değiliz. Evet evet zorlanıyoruz. Evet evet hala tarih belli değil. Hayır vazgeçecek gibi durmuyoruz. Aaaaaaaaaaaa!!!
Geçen hafta sonu sevdicek adam Utku Ankara'ya gitti. Ben de Ankara'ya gittim. Utku'nun annesi ve babası da Ankara'ya gitti. Utku'nun halası, annem, babam, ablam, eniştem ve annanem Ankara'da kaldı. Bir Cumartesi öğleden sonrası, sevdicek adamın ailesi ve benimkiler tanıştı.
Annanem en iyiydi: Ünal'lar gelmeden önce, ayaklarımın neden bu kadar büyük olduğunu sordu, gittiklerinden hemen sonra da "nereden buldun bu çirkin çocuğu?" dedi. Kısaca pek beğendi...
Utku'nun annesi herşeyi pek kolaylaştırdı, babası annemin sarmalarına tuzlu dedi, halası bolca kahkaha ile ortalığı rahatlattı.
Ablam anneme, eniştem babama yardım etti. Köpekleri deko, balkonda durdu.
Herşey pek iyi geçti.. Utku baktı.. Ben baktım.. Biz sessizce durduk, ve baktık.. Sonra da İstanbul'a döndük. Bu evlilik işi bizden başka herkesle ilgili galiba..
Neyse, evet evet çok motiveyiz.
No comments:
Post a Comment