Tebriklere şayan Tuufan esiyor reklamlarda.. Çok gülüyorum. Her seferinde gülüyorum. "Neye gülüyorum yau ben bu reklamda?" diye iki dakika düşünecek olsam, hem düşündüğüme hem güldüğüme yanıyorum, vazgeçiyorum düşünmekten, mümkünse bir kez daha gülüyorum; yo keğer değilse, ufak bir tebessümle kapatıyorum konuyu..
Emekliliğini garantiye almış olan Tufan mutlu mu? Bilemiyoruz. Tufan esiyo.. Ama biliyoruz ki patronu mutlu.. Es Tufan.. Esss.. Konuşma ama Tufan.. Sen sadece essss.. es.
Rüzgarı kendinden olmayanlar da var. Olmayanlar orda, rüzgar da orda, ama bu kez rüzgar, olmayanlara esiyor. Ve sürükleniyor olmayanlar da.. Oradan eserse orayaaaaa, buradan eserse burayaaaa....
Rüzgar hakkımda ne düşünür / düşünmektedir bilmiyorum ama; ben bu ara küsüm rüzgara! İki dakka dursa.. Bi esmese, bi uçurmasa.. Bi dursak şööyle iki dakka.. Rahatlasak.. Şööyle bi kendi iç yolculuğumuza çıksak, iki dakka kaybolsak kendimizde.. Önemsiz kararlar alsak.. Düşünmeyi düşünmesek, şöyle bi gevşese kaslarımız, iki kahkahayla şenlensek..
"Bu gece de buradan esti" diye rüzgarla kavga etmesek de, kendimizi sevsek..
Yok yok..
Zor..
Küsüm ben rüzgara..
Hakkımda ne düşünür diye düşünmediğimde, daha da küs olacağım ona! Görür gününü!
Pis rüzgar!
